“Ik denk niet dat iemand het leuk vindt om bij dat oude kerkje te beginnen met de activiteit”, zegt mijn collega, “want wij Albanezen zijn niet geïnteresseerd in historie of cultuur.” Ik besluit om toch de negen meiden van Dream Academy op deze plek te verzamelen in een dorpje net buiten Korça. Als ze op de stenen richel voor de kerk zitten, samen met een paar van hun mentors, leg ik uit waarom we daar zijn. We hebben een speciale girls’ event georganiseerd voor hen, met als thema ‘Bukuria’ (Beauty). Ik geef ze 15 minuten om in en om het kerkje op zoek te gaan naar schoonheid. Wat is er mooi, en waarom? Wat zegt het je?
Na het kwartier moet ik ze overal vandaan plukken, omdat ze nog volop bezig zijn met de plek te verkennen en foto’s te maken.
“Het mooist vind ik dat dit een kerkje uit het jaar 1389 is!”, zegt Redina. “Dat is al zoveel eeuwen oud en nog steeds in gebruik.” “Ik vind de architectuur mooi”, stelt Irina, al kan ze niet precies aangeven wat. “Er is een schilderij binnen dat ik heel mooi vind”, zegt Amanda, “met een persoon in een mooie mantel en een stralenkrans”. “Ik vind het uitzicht over de bergen mooi”, aldus Redinela. Een ander vindt de kleine koepel ‘t mooist, weer een ander de lage deuren, en eentje de klok. Ik vind zelf een straal licht mooi die door een klein raampje bovenin naar binnen scheen op de donker uitgeslagen muur.
We wandelen naar Korça waar we in een bar wat drinken en verder doorpraten over beauty. Wat kan er allemaal mooi zijn aan een persoon? Een lichaam, een gezicht, haar, maar ook karakter, persoonlijkheid, de keuzes die iemand maakt, tevredenheid, hulp die je biedt, hoe je straalt van blijheid, ogen die troosten, waardering die je uitspreekt. In ieders waarde ligt schoonheid, als liefdevol geschapen mens.
Elk meisje vertelt wat voor haar belangrijk is als het gaat om beauty. “Vooral jezelf accepteren zoals je bent”. “Jezelf liefhebben”. “Anderen uit liefde vergeven”. “Dankbaarheid”. “Ik vind mijn ogen mooi”. Ze krijgen allemaal een hartvormig spiegeltje, waar ze met een raamstift hun quote op kunnen schrijven. We sluiten de activiteit af met het tegen de persoon aan je linkerkant zeggen wat je mooi vindt aan haar.
Het volgende onderdeel is een groepsactiviteit samen met hun moeder of oma. Hoe spreek je je waardering uit naar elkaar, en hoe vertel je wat je nodig hebt? Ze knutselen een kaart voor elkaar en schrijven er iets moois in. Het valt me op dat een paar moeders en oma’s het aan hun dochter overlaten om de kaart te maken. Misschien hebben ze nog nooit gelijmd, of kunnen ze niet schrijven. Als de volwassenen verder training krijgen, worden de meiden opgemaakt door een mentor die ook schoonheidsspecialiste is. Een andere mentor lakt alle nagels, en dan is het tijd voor foto’s.
Wat zijn ze toch mooi, al die meiden. Wat hadden we een mooie dag. Wat hebben we mooie dingen besproken. Wat mooi dat ook de meiden waar we ons zorgen om maken, genoten en positief meededen. Als zij nog gaan flaneren op de wandelboulevard in het centrum, ga ik naar bed. ‘t Is mooi geweest.
