Pas ging ik mijn wekelijkse rondje rond het meer bij het park lopen. Vanuit de verte hoorde ik gezang dichterbij komen. Er kwam een donkere jonge man over een heuvel mijn kant op gehuppeld. Op z’n Afrikaans danste hij over het pad. Hij galmde op luid volume “I’ll make room for two!” Ik maak ruimte voor twee. We keken elkaar even aan terwijl hij zong “You and I!” In het voorbijgaan volgde het slot: “Jesus!” Aha. Glimlachend liep ik verder.
Ruimte maken. Dat wilden wij bij ShKBSh ook al een poosje. We zijn aardig uit ons jasje gegroeid met al het werk dat we doen en het bijbehorend aantal collega’s. Het kantoor waar ShKBSh al 10 jaar zit voldoet niet meer. Na veel panden en locaties bekeken te hebben, zijn we eindelijk op de plek aanbeland waar we de komende 10 jaar verder kunnen.
Maar niet direct. Het mooie is dat we tegen een belachelijk lage huurprijs een vier-verdiepingenpand kunnen huren. De uitdaging is dat het nog vrijwel helemaal afgebouwd moet worden. En daar zijn we vandaag mee begonnen. Om 7.30 uur zat ik met de aannemer en twee bouwvakkers… in een cafeetje. Het moet wel op z’n Albanees natuurlijk. Een half uur later gingen we daadwerkelijk aan de slag.
Er wacht nog een flinke klus. Ramen, deuren, isolatie, elektriciteit, internet, balkonrailingen, toilet, parkeerplaatsen in de tuin, noem maar op. We hopen dat in de komende drie maanden het pand ruimte gaat geven aan onze groei. We make room for… 18! Of misschien nog wel meer.
Het bedrag voor de verbouwing moet nog bij elkaar gebracht worden. Hopelijk wil jij als mijn bloglezer ook een steentje bijdragen. Je kunt je gift overmaken op bankrekeningnummer NL05 TRIO 0776 4545 87 t.n.v. Stichting Gevangenenzorg Albanië onder vermelding van ‘Geef groei de ruimte!’ Alvast super bedankt!
We groeien als team ook op andere manieren. Niet alleen in aantal, ook in professionaliteit en kundigheid. De afgelopen periode hebben we ons werk flink moeten aanpassen vanwege de corona-maatregelen. We hebben een deel van de tijd besteed aan trainingen. Over allerhande onderwerpen hebben we ons gebogen – herstelrecht, projectaanvragen schrijven, kerk in de gevangenis, pastorale zorg, hiërarchie en verantwoordelijkheid, behoeftes van kinderen van gevangenen, om er maar een paar te noemen. Daarnaast doen de collega’s elke maand een persoonlijke zelfstudie rondom een thema waarin ze willen ontwikkelen. Daar komen ook mooie dingen uit. “Ik heb geleerd dat een team zonder conflicten niet persé een goed team is. Conflicten herkennen en goed oplossen maakt je juist sterker. Ik zou deze opgedane kennis wel met de andere collega’s willen delen.” Of “Ik heb een boek gelezen over ‘vragen stellen’. Ik wil een instrument in Gods hand zijn om verandering te brengen in mensenlevens, en daarvoor wil ik leren goede vragen te stellen die mensen echt verder helpen. Daar ga ik de komende tijd mee oefenen.” Of “Ik heb me verdiept in leiderschap. Wat me opviel is dat het niet zozeer gaat over wat je kan maar over discipline en doorzettingsvermogen. Daar wil ik mee aan de slag gaan.” Graag geven we onze werkers de ruimte om te groeien! Dat zien we vervolgens terug in hoe de hulp wordt verleend en hoe er wordt samengewerkt.
We hebben nog steeds geen ruimte om de gevangenissen in te gaan. Onze pastors gaan dus door met brieven schrijven, skypegesprekken voeren en praktische spullen of telefoonkaarten brengen. Maar deze week werden we blij van de beslissing van de directie van het gevangeniswezen dat ShKBSh bij uitzondering op feestdagen naar binnen mag en vieringen mag organiseren! Iedereen ziet ernaar uit binnenkort gevangenen te ontmoeten die ze al lang niet meer hebben gezien, en te doen waar ze zich toe geroepen weten: Ruimte bieden voor groei, hoop en verandering.
